Lieve kleine, grote schat,
En dan ineens is het daar weer…zomaar uit het niets het grote gevoel van onmacht, onbegrip en groot verdriet….wat is het verdriet toch groot gewoon niet in woorden uit te leggen.
Mama en papa zitten samen de champions league finale te kijken en mijn gedachten dwalen steeds af naar jou, zoals eigenlijk alle dagen door gebeurd. En dan de vraag waarom, waarom ons kleine meisje, ons prinsesje ons allesje….
Van het AMC nog steeds helemaal niets gehoord. Papa heeft 2 weken geleden mail gestuurd maar nog geen antwoord. Gisteren heeft mama de huisarts gebeld of hij erachter aan wil gaan want we willen toch echt graag weten of ze een oorzaak hebben gevonden voor jou overlijden.
Komende week mogen papa en mama ook ons sieraad opgaan halen wat speciaal voor ons gemaakt word met jouw handje en voetje. Ben wel heel nieuwsgierig hoe t eindresultaat zal zijn.
Ook zijn papa en mama deze week 2 jaar getrouwd. Wat zouden we graag met jou weer naar het bos in Oisterwijk gaan net als vorig jaar. Nu had je wel kunnen spelen in de speeltuin….
Morgen grote dag voor ome Benny, ze zijn zover gekomen dat ze morgen de finale spelen voor promotie. En wat heeft hij t dit seizoen goed gedaan. Gewoon de minste doelpunten tegen van alle keepers in hun competitie.
Ik vond nog een mooi gedicht op internet:
Wanneer ik jou het meeste mis
als men dat vragen zou
zeg ik: wanneer ik wakker word
maar ook ’s middags mis ik jou
en ’s avonds als ik slapen ga
veel meer dan ik had verwacht
mis ik je tot het ochtend wordt
ik mis je dag en nacht
Dikke kus lieve Niene, luv joe