Lieve Niene❤,
Zoals je weet gaat t zwanger worden bij papa en mama niet vanzelf.
In April/ mei zijn we weer begonnen met een nieuwe poging. Mama moest weer spuiten en weer punctie ondergaan. Ook deze keer zat mama tegen overstimulatie aan en de eierstokken waren zo groot geworden dat ze elkaar raakte. Mama mocht alleen nog maar naar de wc en douche toe en moest verder blijven liggen.
Gelukkig bleven er uiteindelijk 3 mooie embryo’s over. 1 werd teruggeplaatst en 2 waren goed genoeg om de vriezer in te gaan.
Helaas liep de eerste poging op niets uit.
Toen was t probleem dat mama haar slijmvlies niet wilde groeien. Zelfs met 3 dubbele dosis medicatie van wat normaal is kwam hij niet veel verder dan 5 mm. Terwijl ze graag zo tussen de 7 en 11 mm willen hebben.
Toch besloten om terug te plaatsen bij 5 mm en maar hopen dat t dik genoeg zou zijn zodat t cryootje zich in zou kunnen nestelen. Maar helaas ook deze keer mocht t niet zo zijn.
En dan ligt er nog maar 1 in de vriezer.. Laatste kans voordat we weer opnieuw moeten beginnen met spuiten en alles. Waar mama toch wel erg tegen op ging zien, gezien de ” complicaties” steeds rond punctie.
15 aug om kwart over 3 zou ons laatste cryootje teruggeplaatst worden. Sochtends werden we gebeld en m’n hart zat in m’n keel…. Ohnee t zh en die bellen alleen als de cryo t ontdooien niet overleefd heeft….
Gelukkig begon hij meteen met niet schrikken heb geen slecht nieuws voor jullie… Pffff wat een opluchting.
Hij belde om te zeggen dat de cryo zich zo goed doordeelde dat hij bang was als wij smiddags zou komen dat hij dan al aan t innestelen zou gaan in t rietje. Dus of wij toch in de ochtend wilde komen… Ja tuurlijk wilde wij dat.
Het was een goede cryo die dus op t punt van innestelen stond… Dit wil geen garantie geven dat t dan zeker goed komt helaas.
Mijn slijmvlies was echt heel magertjes, maar 3,6 mm. Echt heel erg weinig en de arts zei we kunnen nu niet meer doen dan heeeeel hard hopen.
8 dgn na terugplaatsing heb ik positieve test in handen. Ook de bloedtest na 15 dgn is positief. En dan begint de spanning. Zit t op de goede plek…
Gelukkig mogen we op 11 sept al komen voor echo.
Maar afgelopen vrijdag bloedverlies, je wilt niet weten hoe ik me voelde… Trillend op m’n benen heb ik t zh gebeld en smiddags mogen we komen.
Na heel lang wachten mogen we binnen. En dan t eerste goede nieuws… Het zit op de goede plek.
Hartje klopt nog niet maar daar is t ook te vroeg voor.
En dan is t aftellen naar woensdag… Wat duurde dat lang..
Maar eindelijk is t zover…
Niene je wordt grote zus, het hartje van je broertje of zusje klopte stevig!!
Blij kunnen papa en mama niet zijn… Wel een opluchting dat t en op een goede plek zit en het hartje klopt. Nu maar hopen, duimen dat hij/zij lekker verder gaat groeien. Het is en blijft spannend maar dat zal tot aan de bevalling blijven en lieve Niene daar zal de angst niet ophouden…
Maar samen komen papa en mama er doorheen met jouw altijd dichtbij in ons hart en in gedachte❤❤
Lieve Niene ❤ jij bent en blijft ons eerste kindje, ons prinsesje, ons allessie. Jij hebt ons papa en mama gemaakt.