Lieve Niene❤️ ,

Wat mis ik je toch… Wat een pijn waarmee wij leven. Volgende week is het alweer 3 jaar geleden dat we jou zomaar ineens moesten missen. 

Mama heeft net jou foto album en album van crematie weer eens een keer doorgekeken. Durfde het steeds maar niet aan… Alles komt weer boven. De super mooie onbezorgde 16 maanden samen maar ook de dag waarop de nachtmerrie begon… Moppie kon ik je gewoon nog maar eens knuffelen, gewoon lekker dicht tegen mij aan houden. 

Love you prinses ❤️❤️❤️❤️

 En dan ineens kom je deze foto tegen. Wat kan ik me dat nog goed herinneren. Gemaakt op een vrijdag middag. Oma Marloes was er toen ook. De dinsdag erna was je er niet meer… 1 keertje heb je kunnen zwemmen in je prachtige meisje meisje bikini. 

Prinses wat mis ik je toch. Waarom bestaat er zoveel pijn…. 

Lieve nienepien!,

Weer een jaar verder bij je vandaan maar ook weer een jaar dichterbij…..

Het was helder vannacht dus je zal de vuurpijl die we elk jaar speciaal voor je afsteken vast goed hebben kunnen zien. 

Op naar een nieuw jaar met hopelijk vele mooie dingen maar 1 ding blijft altijd. Jouw gemis…. En die zal net zo sterk zijn als de afgelopen jaren!! 

Hou van jou prinses

Lieve Niene❤️ ,

Kerst, een tijd dat iedereen bij elkaar komt en het gemis en besef dat er een leeg plekje is pijnlijk hard duidelijk wordt. Van te voren denk je dit jaar zal t wel niet zo ‘zwaar ‘ voelen want ik voel me goed maar toch als het dan zover is… Het hakt er toch weer keihard in. Mijn lieve kleine schat ik wil het verdringen om maar niet deze ongelooflijke pijn te voelen en dat lukt aardig maar soms…soms lukt dat niet helemaal. En natuurlijk wil ik die gedachten aan jouw niet verdringen maar die pijn die t oplevert kan ik helemaal niet aan. Het is voor de buitenwereld zo moeilijk te begrijpen en dat snap ik want gelukkig kennen en voelen de meeste deze pijn niet. Het is gewoon niet te omschrijven hoe dit voelt om je eigen vlees en bloed, je eigen allessie te moeten missen. Niet meer te kunnen knuffelen, niet meer groter te zien worden. Was er maar een mogelijkheid dat ik je nog even kon zien of dat je mij even duidelijk kon maken dat alles goed met je gaat. 

Love you to the moon and back

Dag lieve prinses,

Zo Sinterklaas zit er weer op. Het grootste kinderfeest dat er is. Een hele leuke periode als je kinderen hebt maar tevens ook een hele moeilijke periode. Wat jij zou nu zon leuke leeftijd hiervoor hebben wat zou je genoten hebben. 

Maar we hebben t weer doorstaan en duukie heeft genoten. 

Nu is t tijd voor kerst, de tijd van lichtjes. Afgelopen zondag was t wereldlichtjesdag en werd er over ter wereld om 19 uur kaarsjes gebrand voor alle lieve kindjes die niet meer bij ons zijn. En deze week heb je er helaas weer een vriendje bij gekregen. Kleine symen van 3 jaar. Symen was al tijdje ziek en kon helaas niet meer beter worden. Symen heeft op het kdv gezeten waar mama nu werkt maar Symen werd net ziek toen mama begon met werken na bevalling Duuk dus mama heeft Symen niet gekend wel hebben mama collega’s voor Symen gezorgd. En wat voel je dan mee met deze mensen en wat ga je zelf extra terug naar dat moment bij ons. 
Hopelijk kunnen jullie daar alle mooie lichtjes hier beneden zien en kunnen jullie ervan genieten. 

Love you lieve kleine Niene❤️. Mis je